วันนี้มีเรื่องอยากแชร์ หญิงเปิด Journal ที่หญิงเคยเขียนไว้ตั้งแต่ปีที่แล้ว ตอนนั้นหญิงได้ฟังวีดีโอของ Tony Robbins ประทับใจสิ่งที่เค้าพูด เลยจดบันทึกเอาไว้
เค้าบอกว่า ตอนเด็กๆเราอยากเป็นอะไร มันอาจจะเป็นเป้าหมายชีวิต หรือ Life Purpose ของเราก็ได้นะ แค่ตอนนี้เราทำสิ่งที่แตกต่างไป แต่ Core หรือ แก่นแท้ใจกลางของเป้าหมายเรา ยังคงเป็นเหมือนเดิม
ตอนนั้นหญิงเลย นั่งคิด ว่า สมัยเด็กๆ หญิงอยากเป็นอะไรบ้าง กลับไปที่ความรู้สึกตอนนั้น ทำอะไรแล้วมีความสุข แล้วลองร้อยใจกลางสำคัญของมันออกมา
พอได้นั่งนึกแล้วเขียนลงมาก็ตลกดี บางทีเราก็ลืมย้อนกลับไปนึกถึงความสุขสมัยเด็กๆ กับการจินตนาการที่ไร้ขอบเขต ไม่มีเหตุผล อยากคิดก็คิด อยากทำก็ทำ สนุกและมีความสุขกับสิ่งที่ทำ ไม่สนใจว่าใครจะคิดกับเรายังไง
ถึงตอนนี้เลยอยากแชร์ ความฝันสมัยเด็กของหญิง ที่ยังไม่เคยได้เปิดเผยกับใคร 🤭🤭
- แอร์โฮสเตส
ตอนนั่งนึก คำนี้ขึ้นมาเลยในภาพแรก ความรู้สึกตอนนั้นคือ แอร์โฮสเตส สวย ยิ้มเก่ง รูปร่างดี มีจิตใจบริการ ได้ดูแลผู้โดยสาร ทำให้ผู้โดยสารมีความสุข
- คนเก็บเงินทางด่วน
อันนี้คิดแล้วก็ขำตัวเอง 😂😂 จำได้ว่าเล่นเป็นคนเก็บเงินทางด่วนกับพี่และน้อง 🤣🤣 ตรงที่จอดรถในบ้าน จินตนาการเป็นถนน เอารองเท้าแตะมาวางเป็นหลังเต่า เอาเก้าอี้สูงมาตั้งตรงกลางแบ่งกั้น ด้านนึงเป็นทางขึ้นทางด่วน ด้านนึงเป็นทางลงทางด่วน ฉีกกระดาษมาทำเป็นเงิน แล้วกระดาษอีกปึ๊กเป็นใบเสร็จรับเงิน หญิงมักจะเป็นคนที่อยู่ตรงเก้าอี้สูง เพื่อเก็บเงินทางด่วน แล้ว พี่กับน้องจะขี่จักรยาน จ่ายเงินขึ้นทางด่วน แล้วเราก็ให้ใบเสร็จไป 😁
ความรู้สึกตอนนั้นคือ สนุกกับการยิ้มแล้วทักทายผู้คน เจอคนแล้วยิ้มแย้ม ได้ต้อนรับขึ้นทางด่วน ตู้เก็บทางด่วนก็เหมือน เป็นในโลกส่วนตัวของเรา แถมมีแอร์เย็นๆในนั้นด้วย เด็กๆเคยคิดว่า ดีจังมีแอร์ส่วนตัวด้วย
- กระเป๋ารถเมล์
นึกถึงแล้วยังสนุกอยู่เลย เอากล่องดินสอเหล็กมาทำเป็นที่เก็บเงิน ใส่เหรียญเข้าไปให้มีเสียงก๊องแก๊งๆ แล้วตัดกระดาษมาม้วนๆ ใส่เข้าไปในกล่องดินสอแล้วให้กระดาษมันยื่นเกินออกมาจากกล่องนิดหน่อยเพื่อจะได้ฉีกได้ จินตนาการกระดาษม้วน เป็นตั๋วรถเมล์ เดินถือกล่องดินสอ เปิด-ปิด เปิด-ปิด เขย่าๆ ให้มันมีเสียงเหมือนกล่องเหล็กเก็บเงินกลมๆยาวๆ ของกระเป๋ารถเมล์ บางทีก็ตะโกนเล่นๆ “ชิดในหน่อยพี่ ชิดในหน่อย!!” เอาจริงๆ ตอนนั้นไม่เข้าใจคำว่า “ชิดใน”
ความรู้สึกตอนนั้น คือ สนุกกับการต้อนรับคนขึ้นรถเมล์ (ยืนตรงบันไดรถเมล์ เชื้อเชิญผู้คน) ได้บริการคน หาที่ให้คนนั่ง ได้เดินไปเดินมา ดูแลผู้โดยสาร
- ดารา
เคยแอบไปใส่รองเท้าส้นสูงของแม่ (แม่น่าจะยังไม่เคยรู้ 😂😂 เล่นคนเดียว พี่น้องก็ยังไม่เคยรู้ 🤫 ความลับเปิดเผยในวันนี้) แล้วทำเป็นเดินเฉิดฉาย ทักทายคนดู ยิ้มแย้มให้กับผู้คนมากมาย (ตอนนั้นยังไม่รู้จักคำว่า แฟนคลับ แต่ตอนนั้นจินตนาการว่า มีคนดูมากมายมาชื่นชมเรา)
ความรู้สึกตอนนั้นคือ ดาราสวย ได้แต่งตัวสวยๆ ได้แต่งหน้าสวยๆ เดินสง่า มีความสามารถ ได้แสดงออก ได้สร้างความบันเทิง ได้ทำให้คนดูมีความสุข
พอได้นั่งนึกแล้วเขียนความฝันวัยเด็กกับความรู้สึก ณ ตอนนั้น หญิงได้ความรู้สึกที่เหมือนกันคือ “ได้บริการให้คนมีความสุข”
แล้วหญิงก็มานั่งคิดนะ ถ้าแกนของเราคือ “ได้บริการให้คนมีความสุข” แล้วที่ผ่านมา มีเหตุการณ์ หรือ การกระทำอะไรของเราบ้าง ที่เราทำแล้วมีความสุขที่สุด ถ้านึกย้อนกลับไป ยังนั่งยิ้ม หัวเราะ และ ปลื้มปริ่มกับมันอยู่
- ตอนเด็กๆ ชอบทำให้คนรอบข้างหัวเราะ โดยการทำหน้าตลกๆ หรือ ลงไปนอนขำกลิ้งกับพื้น แบบโอเวอร์ๆ เพื่อให้คนขำ
- ตอนไปเป็นโค้ชอาสาสมัคร ในงานสัมมนา Life University Thailand สอนโดยโค้ชวาส ตอนนั้นได้เป็นส่วนหนึ่งของคณะทำงาน มีความสุขทุกครั้งที่ได้ไป ตื่นเช้านาฬิกาไม่ต้องปลุก ไปดูแล ไปเป็นกำลังใจ เป็นแรงบันดาลใจ ให้กับผู้เข้าร่วมสัมมนา ได้พูดคุย ได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็น และ ได้เห็นการเปลี่ยนแปลงของผู้คนมากมาย จากภายใน ออกมาทางสีหน้า ท่าทาง คำพูด และ ความคิด ภาพนั้นยังติดตาอยู่จนถึงทุกวันนี้
- ตอนที่ได้มีโอกาสขึ้นเวทีไปพูดแชร์ เรื่องราวของตัวเองในงานสัมมนาของ Life University Thailand ให้กับคนกว่า 3,000คน ตื่นเต้นทุกครั้งที่ได้ขึ้นเวที และ มีความสุขทุกครั้งที่ได้ขึ้นเวที ได้เห็นผู้คนจากบนเวที ผู้คนได้ประโยชน์จากสิ่งที่เราได้แชร์ออกไป ภาพและความรู้สึกที่เราได้จากบนเวทีในแต่ละครั้ง ยังคงฝังลึกในจิตใจ
- ตอนที่ได้ ทำกระบวนการโค้ช และ โคชชี่หรือคนที่มาให้โค้ช ได้รับประโยชน์ ได้เปลี่ยนแปลง และ ยิ่งไปกว่านั้นคือ ได้เห็นการเปลี่ยนแปลงในชีวิตของเค้า ที่เค้าได้ใช้ชีวิตอย่างมี ความมั่นใจ และ มีความสุข
- หลายเหตุการณ์ ที่ได้พูดคุยกับผู้คน หรือแม้กระทั่งการคุยเล่นกัน แล้วคนเหล่านั้นได้ประโยชน์จากสิ่งที่เราแบ่งปัน ได้เห็นหน้าตา แววตา ท่าทาง ความคิด คำพูด ที่เปลี่ยนไป และ มีความสุขในการใช้ชีวิต
และ ตอนนี้เมื่อมานึกดูแล้ว หญิงก็กำลังเดินตาม แก่นแท้ใจกลางของหญิงอยู่ คือ ได้แบ่งปัน เรื่องราวดีดี ความรู้ ประสบการณ์ ที่สามารถเป็นประโยชน์ เป็นกำลังใจ เป็นแรงบันดาลใจ ให้ผู้คนได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขและมีคุณค่า ถึงแม้ว่า หญิงจะไม่ได้เป็น แอร์โฮสเตส, คนเก็บเงินทางด่วน, กระเป๋ารถเมล์ หรือ ดารา ตามที่เคยใฝ่ฝันสมัยเด็ก ก็ตาม…..
วิถีชีวิตของเราเปลี่ยนไปตามกาลเวลา ปรับประยุทธ์ระหว่างทาง แต่ แก่นแท้ยังคงอยู่
มีความสุขกับสิ่งที่ทำ (happy with the process) และ มีความสุขกับผลลัพธ์ที่ได้มา (happy with the outcome) ทำด้วยศักยภาพและตัวตนที่แท้จริงในตัวเรา
ขอบคุณอีกครั้งที่ติดตามกัน 😊
ขอให้ทุกคนใช้ชีวิตอย่างมีความสุข 💫💫
Living an Authentic Life ⭐️
แล้วเจอกันใหม่นะคะ❤️❤️