จากความเดิมคราวที่แล้ว ที่หญิงเขียนเอาไว้เรื่อง เขียน Journal กับประโยชน์ที่ได้มา📔📖📓 “เล็ก” เพื่อนสุดหล่อ คุณพ่อลูก2หน้าตาดี ครอบครัวน่ารัก https://www.facebook.com/piya.somkeatvera
ถามมาว่า “หญิงเขียน Journal ลงสมุดโน๊ตหรือใส่ไอแพด”📓📱
เป็นคำถามที่ทำให้หญิงนึกย้อนมาถามตัวเองเหมือนกันว่า ทำไมหญิงถึงเลือกที่จะเขียนJournalลงสมุด กับลายมือหวัดๆ ไม่ได้เรียบร้อยเหมือนพิมพ์ใส่เป็นfileไว้ในคอมพิวเตอร์หรือมือถือ ทั้งๆที่การพิมพ์ลงมือถือ, ไอแพด หรือ เครื่องคอมพิวเตอร์ มันทั้งง่ายและสะดวกมากกว่า แถมเดี๋ยวนี้มี App เยอะแยะมากมายที่จัดสรรความสะดวกสบายมาให้
จริงอยู่ เทคโนโลยีสมัยนี้ รวดเร็ว ทันใจ และ ทำให้หลายสิ่งหลายอย่างในชีวิตเราง่ายขึ้น😌 เราทำหลายสิ่งหลายอย่างได้อย่างง่ายดายเพียงแค่ปลายนิ้วแตะ🖖🏻 แต่หญิงว่า บางสิ่งบางอย่าง การกลับคืนสู่สามัญหรือความเรียบง่าย (Back to basic) มันก็ดีเหมือนกันนะ
หญิงเคยทำเป็นFile เซฟลงเครื่องคอมพิวเตอร์💻, สร้างfile ไว้ใน google doc พิมพ์ลงมือถือลิงค์เข้าคอมพิวเตอร์, บางทีนึกอะไรออกก็เปิดมือถือพิมพ์ใส่ลงNote📱, โหลดAppสำหรับการเขียนJournal📲
ผลสุดท้ายมันก็คือ การพิมพ์ผ่านความสะดวกสบายเซฟลงง่ายๆ แต่ก็ไม่ได้กลับไปดูหรือเห็นมันอีกเลย แล้วก็น่าแปลกที่การเขียนลงบนสมุด ไม่ได้ทำเป็นfile ไม่ได้แบ่งแยกกลุ่ม แต่พอตอนย้อนกลับไปอ่าน จำช่วงเวลาได้ เขียนเรื่องไหนก่อน เรื่องไหนหลัง หาเรื่องราวเจอง่ายกว่า หาในcomputerที่ทำเป็นfileไว้ซะอีก
หญิงรู้สึกว่า การเขียนลงสมุดด้วยแรงมือของเราเอง👋🏻 ปล่อยอารมณ์และความคิดไปตามปลายปากกา✍️ ล่องลอยไปกับการจินตนาการที่ไม่มีอะไรมากวนใจ มีแต่ สมุด ปากกา และ ตัวเรา ได้สมาธิแบบไม่รู้ตัว ได้ความคิดที่ลื่นไหล ได้ลงลึกถึงรายละเอียด สัมผัสถึงอารมณ์ ความรู้สึกนึกคิดในตอนนั้น มีสติรู้อยู่กับปัจจุบัน
มันเป็นความรู้สึก คนละแบบกับการพิมพ์ด้วยปลายนิ้วลงคอมพิวเตอร์ หรือมือถือ ที่อาจจะมี social media ทั้งหลาย มากวนใจแบบไม่ตั้งใจ notification ต่างๆ ใน คอมพิวเตอร์และมือถือ ที่มันเด้งขึ้นมาระหว่างที่เราพิมพ์ แล้วเผลอไปจิ้มโดน เผลออ่านหรือchatจนเพลิน พอจะกลับมาเขียนต่อ เรื่องราวและอารมณ์ก็หายไป
ลองแค่หลับตาจินตนาการว่า เรานั่งอยู่ที่ไหนสักที กำลังจะจรดปากกาเขียนJournal ลงสมุด📔 ความผ่อนคลายก็มาแล้ว
แล้วลองจินตนาการอีกครั้ง แบบนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์💻 หรือเปิดมือถือ📱 กำลังจะเริ่มพิมพ์
ได้ความรู้สึกก็ต่างกันมั้ย ความผ่อนคลายมีเท่ากันรึเปล่า…..
การเขียนลงสมุด มันเหมือนเรามีสมาธิและความตั้งใจ ตั้งแต่หยิบสมุดมาเปิด📖 หยิบปากกาด้ามโปรดขึ้นมา🖋 และ จรดปลายปากกาเขียนลงไปบนสมุด📝 บางทีเขียนๆไป นึกอะไรไม่ออก แค่นั่งมองลายมือหวัดๆของตัวเอง มองศิลปะบนสมุดที่เราเขียนวาดลวดลายลงไป ยังรู้สึกผ่อนคลาย รับรู้และสัมผัสได้ถึงลมหายใจของเราเลย
ตอนที่หญิงเขียน หญิงเอามือถือไว้ห่างๆ ปิดเสียง หรือไม่ก็คว่ำหน้าจอไปเลย อยากให้เป็นช่วงเวลาที่อยู่กับตัวเราจริงๆ💕
หญิงกับเล็กคุยกัน ไปถึงเรื่องราวที่จะเขียนลงในสมุดJournal
ซึ่งจริงๆแล้วเราจะเขียนอะไรก็ได้แหละ แต่กับไอเดียที่หญิงได้แชร์ไป หญิงอยากจะมาแชร์ไว้ตรงนี้ด้วย เผื่อจะเป็นประโยชน์ ได้เป็นไอเดีย ได้เป็นอีกหนึ่งเรื่องราวเขียนเพิ่มลงไปในสมุดJournal…….สมุดเดินทางเล่มโปรดของหลายๆคน 📔📕📘📒📗📙📓
ไอเดียแรก คือ เขียนจดหมายถึงตัวเราเอง ตอนอายุ5ขวบ 💌
ลองจินตนาการ นึกถึงเด็ก5ขวบที่เป็นตัวเรา ถ้าเราจะเขียนจดหมายถึงเด็กคนนั้น จากมุมมองผู้ใหญ่ของเราในวันนี้ ที่ผ่านประสบการณ์มามากมาย เราอยากจะบอกอะไรเด็กคนนี้บ้าง เราอยากจะชื่นชมอะไรเค้ามั้ย เราภูมิใจอะไรในตัวเค้าบ้างรึเปล่า เรารู้สึกอะไรกับเค้าบ้าง เราอยากขอบคุณหรือขอโทษอะไรเค้ามั้ย เราอยากบอกเค้ามั้ยว่าเรารักเค้ามากแค่ไหน อาจจะเริ่มต้นจดหมายว่า “Dear my little star…”
อีกไอเดียนึง คือ จินตนาการถึงตัวเราเอง อายุประมาณ 85ปี 👩🦳
กลับมาคุยกับเราคนปัจจุบันคนนี้ เราว่า ตัวเราเองตอนอายุ 85ปี อยากจะบอกอะไรกับเราบ้าง รูปร่างหน้าตาเป็นยังไง สุขภาพเป็นยังไง เราคนอนาคตเป็นแบบไหน ลองจินตนาการเล่นๆ แล้วเขียนจดหมายออกมา
พอผ่านไปสัก 1อาทิตย์ ถึง 1เดือน ลองย้อนกลับมาอ่านจดหมายที่เราเขียนไว้ดูสิ
รู้สึกยังไงบ้างมาแชร์ให้ฟังกันบ้างนะคะ
ส่วนหญิงขอแชร์ว่า กลับไปอ่านแล้ว คือดีย์ มันเป็นความประทับใจที่สุดเลยละ 😊😊